به گزارش اداره‌کل روابط عمومی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، ابوالفضل حیدری؛ کارشناسی مهندسی صنایع دارد و از مهرماه ۱۳۹۵ به‌صورت رسمی، کارش را در نهاد آغاز کرده است و تمام همّ و غمّش را برای رفع تمام محدودیت‌های متعارف برای نابینایان و کم‌بینایان به‌کار بسته و حالا آمده تا با عضویت در کارگروه تخصصی آن‌ها، اهدافش را به‌صورت کلان‌تر پیگیری کند.

از تجربیات او نیز سوال کردم که از تجربه مثبتش پیش از اشتغال در نهاد گفت؛ زمانی که در انجمن نابینایان ایران فعالیت داشت و با روحیات بچه‌های نابینا و کم‌بینا تا حد زیادی مانوس بود که همین امر، او را به سوی شغل فعلی‌اش ترغیب کرد.

او ادامه داد: ما کتابداران بخش‌های نابیانایان، به نوعی مددکار اجتماعی هم محسوب می‌شویم برای همین هم، شغل ما فرسایش روحی دارد. وقتی عضوی مراجعه می‌کند و دنبال کتابی می‌گردد، وقتی از او می‌پرسیم که دنبال چه کتابی است، از مشکلاتش می‌گوید و ما موظف هستیم به مشکلاتش گوش دهیم تا به تناسب آن کتابی معرفی کنیم یا برای آن مشکل راه‌حلی ارائه دهیم. عضو کارگروه نابینایان و کم‌بینایان نهاد تاکید می‌کند که این مشکلات، بیشتر در زمینه اجتماعی و فرهنگی پیش می‌آید و امروزه این چالش‌ها به فراخور زمان، افزایش هم پیدا می‌کند.

حیدری تجربه دیگرش را درباره اعضای ثابت کتابخانه مطرح کرد که تقریبا افراد ثابتی هستند که از این تعداد، برخی به‌صورت حضوری از کتابخانه استفاده می‌کنند و خیلی از اعضا هم به‌خاطر شرایط خاصی که دارند مثل سختی راه و هزینه ایاب و ذهاب، به‌صورت تلفنی با آن‌ها ارتباط پیدا می‌کنند: برای ارتباط‌گیری و ارسال کتاب به آن‌ها، ما باید در چهارچوبی که نهاد برای ما تعریف می‌کند، راه‌حلی را پیدا کنیم. تا پیش از اینکه فضای مجازی محدود باشد، ما کتاب‌ها را از این طریق برای کسانی که به لحاظ جغرافیایی از ما دور بودند، می‌فرستادیم ولی بعد از آن، از راه‌های دیگری استفاده کردیم که مستلزم آموزش به اعضا بود که واقعا مشکلات را دوچندان می‌کند.

 او همچنین امیدوار است تا با کمک مدیریت جدید نهاد، این راه‌ها بیش از پیش تسهیل شود.